De wind, de stilte en jij
Laten we even stil zijn
Genieten van de rust
Het geluid van de stilte
De wind, de stilte en jij
Meer moet er niet zijn
Een zachte bries die door jouw haren waait
De zon die glinstert in je ogen
De lach die op je gezicht wordt getovert
De stilte waar ik zo om geef
Een moment om rustig na te denken
Een moment om elkaar lief te hebben
Kijkend in elkaars ogen genieten we ervan
Jij, diegene die me doet genieten van de stilte
Maar ook wiens stem ik niet missen kan
Reacties op dit gedicht
| free: | Donderdag, februari 28, 2002 21:58 |
| ...pure poezie...mooi liefs free |
|
| Josie: | Donderdag, februari 28, 2002 21:02 |
| een stille zucht voor dit prachtige gedicht lfs, Josie |
|
| Xanthippe: | Donderdag, februari 28, 2002 20:52 |
| *stilte* inderdaad, stilte is schoon... Al even schoon zoals dit gedicht !! xxXanthippe |
|
| ~Marina~: | Donderdag, februari 28, 2002 20:37 |
| in stilte gelezen, mij zal je niet horen ;-) mooi.... liefs Marina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Passero | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||