En toen werd het donker.....



Ik had zoveel en nu heb ik niks meer,
Dat is niet waar maar zo voelt het wel.
Ik zit me alle dagen op te fucken en alles doet me zeer,
Maar ach ik weet uiteindelijk kom ik er wel.

Ik val in een donker gat en val steeds dieper,
Mijn motivatie smelt als sneeuw voor de zon.
Dat is niks voor mij, vrolijk ben ik veel liever,
Als ik nu maar gewoon weer eens aan het werk kon.

Heb het gevoel dat ik nu niks beteken,
Ik word gek want thuiszitten is niks voor mij.
Nee ik heb het hier nu echt wel weer bekeken,
Kom op geef me werk en maak me superblij!

Ik solliciteer elke dag,
en krijg telkens maar geen antwoord.
Die onzekerheid, wanneer ik weer aan het werk mag,
Dat is nog wat mij het meeste stoort.

Het word nu gewoon zwart,
Ik zie het even niet meer zitten.
Maar ik ga door, tot volgend jaar mijn part.
Ik ga niet bij de pakken neerzitten.

Maar verdomde moeilijk is het wel,
Al dat thuiszitten en niets doen.
Ik ben ook eens flauw van die tell-sell,
Elke dag verveel je je meer en weet je niet wat te doen.

Elke dag thuis is voor mij een dag verloren,
Please geef mij mijn motivatie en mezelf weer terug.
En voor elke werkgever die dit wil horen,
Hier zit een secretaresse die aan het werk wil en wel heel vlug!!!