trek
trek
Bij het sluiten van de gordijnen
kijk ik even ademloos in de lucht
bij honderden volgen ze elkaar
een hele zwerm vogels op de vlucht
laat me even meevliegen en dromen
op mijn vlucht naar een ander oord
laat me landen voor de nacht naast jullie
op een lijntje waar niemand me stoort
de vettigheid op mijn zwart glanzende vleugels
zouden me dag in dag uit blijven sieren
ik zou geweldig genieten van het mooie
landschap onder me, langs polders en rivieren
laat me even vogel zijn, los van gedachte
en geschiedenis, zij delen ruimte en tijd
laat me luidkeels schreeuwen op mijn vlucht
elk moment is twee momenten… dat wil ik kwijt
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Dinsdag, november 13, 2007 19:48 |
| Even van alles vrij zwevend in de lucht. Mooi verwoord Remie. Lieve groet, Hilly |
|
| K@trien: | Dinsdag, november 13, 2007 18:44 |
| hoog in de lucht ... voor het leven op de vlucht ... ik wil ook even meevliegen tot over de regenboog ... Liefs K@trien |
|
| Gert: | Dinsdag, november 13, 2007 13:39 |
| Remie, wat mooi. Spreekt mij erg aan!! Liefs |
|
| hiljaa: | Dinsdag, november 13, 2007 09:24 |
| slik...wil even met je meevliegen knufliefs--hiljaa-- |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, november 13, 2007 09:03 |
| Ontroering brokt in mijn keel...wat een wens Remie...meevligen...naar de warmte van...in een vogelvlucht Liefs Cobie Kuzzzz |
|
| verhavert: | Dinsdag, november 13, 2007 08:10 |
| ik vlieg met je mee prachtig liefs tine |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 november 2007 | ||
| Thema's: | ||