je bent op weg
weer word je in de engte gevoerd
een nauwe donkere tunnel
zonder vertakking
je kunt alleen vooruit lopen
je hoort dezelfde woorden
van altijd
het één volgt naadloos op het ander
je past als gegoten
in oude sporen
en als je schreeuwt
hoor je de echo lachen
en zij loopt mee
en gooit ook met stokken
dezelfde als die van alle andere keren
scherpe punten onversleten
die je op dezelfde plekken steken
en als je zegt
hadden we dat gesprek niet al duizend keren
hoor je de muren blaffen
in het donker staan geen wegmarkeringen
maar je kent de weg
omdat hij in je lijf geschreven staat
doodlopend en kronkelend
staartbijtend serpent
je weet het elke keer opnieuw
al bij de eerste woorden
je bent op weg
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Dinsdag, november 13, 2007 22:09 |
| oei die engte in donkere nauwe dunne tunnel..zonder een vertakking brrr, eng gevoel komt bij mij op...angstig dit gedicht van voelbaar verdriet.. warme knuffels liefs Dicky |
|
| Artifex: | Dinsdag, november 13, 2007 18:08 |
| Dit ben ik niet gewend van jou, dit is raak... Liefs, Artifex. |
|
| Ria -rimpeling-: | Dinsdag, november 13, 2007 15:31 |
| Om koude rillingen van te krijgen,maar wel zeer mooi geschreven! liefs Ria |
|
| tweety-ysje: | Dinsdag, november 13, 2007 15:11 |
| mooi geschreven maar krijg er toch wel een beetje kou van maar begrijp het heel goed liefs sterkte hvj | |
| Lonely Heart: | Dinsdag, november 13, 2007 15:05 |
| Mooi geschreven, Liefs Lonely Heart |
|
| Fairouz: | Dinsdag, november 13, 2007 14:47 |
| Ben het met Co eens. Maar dit is prachtig hoor je de muren blaffen !! ben zwaar onder de indruk !! | |
| Windwhisper: | Dinsdag, november 13, 2007 14:36 |
| Dit raakt...voelbare angst...brrr een koude rilling geeft kippetjesvel Liefs Cobie Kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: conan | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 november 2007 | ||
| Thema's: | ||