Het kind in mij.
Het kind in mij 23-2-'02
Het kind in mij word niet geloofd
Het kind in mij, een kaars die langzaam dooft
Het kind in mij word niet gehoord
Het kind in mij word langzaam vermoord
Het kind in mij voelt zich vergeten
Het kind in mij WIL het niet langer weten
Het kind in mij voelt zich verlaten
Het kind in mij wil niet langer haten
Het kind in mij is moe van al het vechten
Het kind in mij heeft geen verstand van haar rechten
Het kind in mij is verlamt van angst
Het kind in mij is voor zichzelf nog het bangst
Het kind in mij weet zichzelf het beste bang te maken
Het kind in mij kan zichzelf het diepste raken
Het kind in mij wil het toch nog niet opgeven
Het kind in mij ploetert maar weer verder in het leven.
Het kind in mij word niet geloofd
Het kind in mij, een kaars die langzaam dooft
Het kind in mij word niet gehoord
Het kind in mij word langzaam vermoord
Het kind in mij voelt zich vergeten
Het kind in mij WIL het niet langer weten
Het kind in mij voelt zich verlaten
Het kind in mij wil niet langer haten
Het kind in mij is moe van al het vechten
Het kind in mij heeft geen verstand van haar rechten
Het kind in mij is verlamt van angst
Het kind in mij is voor zichzelf nog het bangst
Het kind in mij weet zichzelf het beste bang te maken
Het kind in mij kan zichzelf het diepste raken
Het kind in mij wil het toch nog niet opgeven
Het kind in mij ploetert maar weer verder in het leven.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, maart 02, 2002 13:24 |
| Dag kind in jou, verdrietig om je klappen, met je grote ploeterlaarzen aan, even verder is een paadje om te gaan, rust maar even als je niet kunt staan, dan stap je zo meteen al gauw met dubbelgrote stappen, dag kleine vrouw. |
|
| Robski: | Vrijdag, maart 01, 2002 18:50 |
| Hey lieverd... je hebt een prachtkerel om bij in de armen te schuilen en als je wilt ook mijn schouder om op uit te huilen... Ik denk aan je.. heel veel sterkte lieverd... you can do it... *knuffffffff* Liefs, Rob |
|
| christina: | Vrijdag, maart 01, 2002 05:39 |
| Lieve Dani Denk eens na over hoe ver is dat kind al gekomen Komt ze niet bij ieder gevecht een beetje sterker terug 3 pasjes vooruit 1 terug is 2 gewonnen Kom op he lieve schat Je kan het Liefs knuffie Christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Dani* | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||