Tranen,pijn,haat,
Dat was wat ze voelde..
Al die mensen rond haar,die niks begrepen..
Zo eenzaam,
Dat was wat ze was..
Al die mensen die zich er niks van aantrokken..
Niemand was daar om haar te troosten,
haar te zeggen dat er nog een leven is naast al die ellende..

Die mes ,die mooie grote mes,die voor haar lag..
niemand was daar om haar te zeggen dat ze het moest laten liggen..
Stemmen in haar hoofd,
de enigen die ze hoorde
het had geen zin om zo verder door het leven te gaan,
haar enige liefde was er niet meer..

Stillaan,die mes in haar hand...
die stemmen...
spijt.twijfel.tranen.spijt.haat.twijfel.pijn.haat..
ze wist niet meer wat ze moest horen
Stillaan,die mes dichter bij..
stemmen,al die stemmen
haat.twijfels.tranen.pijn...
stillaan geen stemmen meer,geen gevoelens meer..
alleen bloed,bloed op die mooie vloeren grond