Faverey
tegen het vergeten
weer Hans Faverey
gelezen
het harde werphout
gevoeld
van zijn woorden
getreurd
om alle vissen
op het droge
ik
blind
als ik mijn ogen
opsla
je bundel dicht doe
en de wereld
naast mijn oren
slaat
Reacties op dit gedicht
| appelboom: | Vrijdag, november 16, 2007 23:45 |
| Zoals jij schrijft... zullen alle bundels wonderlijk zijn, Conan. Liefs en een fijne avond, Vicky |
|
| elze: | Vrijdag, november 16, 2007 22:09 |
| respect vloeit voort uit een herinnering laifs elze |
|
| lommert: | Vrijdag, november 16, 2007 21:39 |
| in woorden verdrinken...tot de werkelijkheid zich weer aandient...graag gelezen stevige groet willem |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, november 16, 2007 17:01 |
| helemaal opgaan ...de bundel dicht...en alle geluiden van de wereld dringen weer door... wordt saai he...maar weer mooi geschreven:-) liefs kerima ellouise |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, november 16, 2007 16:01 |
| Ik ken het boek niet, maar als jij het zo neerschrijft dan geloof ik je gelijk...mooi hoor liefs Cobie |
|
| broken wings: | Vrijdag, november 16, 2007 15:57 |
| ik vind het altijd jammer ,dat ik dan op de wereld kom:D,daar is het zo mooi é;) moon xx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: conan | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 november 2007 | ||
| Thema's: | ||