Nu
Nu de wolken vedwijnen
en ik nu een beetje kan zien
Hoe mooi de zon kan schijnen
waardoor ik niet langer grien
Nu ik het licht weer kan verdragen
en weer moet lachen vol genot
Eerder onmogelijk omdat dingen anders lagen
moe gestreden, mijn geest was kapot
Nu de wereld weer wat positiever lijkt
kan ik me weer inzetten
Door veiligheid die over mijn lichaam strijkt
moet de negatieve geest opletten
Nu ik dingen zoek die mij aantrekken
kan het donker voorgoed verrekken
Hopend dat het licht blijft branden
en niet meer op ongeluk zal stranden
en ik nu een beetje kan zien
Hoe mooi de zon kan schijnen
waardoor ik niet langer grien
Nu ik het licht weer kan verdragen
en weer moet lachen vol genot
Eerder onmogelijk omdat dingen anders lagen
moe gestreden, mijn geest was kapot
Nu de wereld weer wat positiever lijkt
kan ik me weer inzetten
Door veiligheid die over mijn lichaam strijkt
moet de negatieve geest opletten
Nu ik dingen zoek die mij aantrekken
kan het donker voorgoed verrekken
Hopend dat het licht blijft branden
en niet meer op ongeluk zal stranden
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Sandra B | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||