de winterkou
mij is ‘t zo koud
en toch ga ik
zover voeten mij dragen
als ik niet kiezen mag
en niets veranderen
helpt mij geen enkel klagen
ik kijk zelfs niet eens om
ken ik al lang
wat ik niet zie
en concentreer me op het sterven
van sporen die jij mij graveert
diep in mijn zielehuid
elke kerf doet zeer
en iedere traan nog meer
nooit nog meer waar
waarin ooit werd geloofd
er schreeuwt geen uil
noch breken twijgen
en toch,
toch galmen tonen zacht
die klinkend in een stilte vallen
begeleiders van een reis
die zich naar ’t einde neigt
en mij is ’t koud
zo koud.
sunset 18-11-2007
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127: | Woensdag, november 21, 2007 16:54 |
| amai je hebt veel gedichten koud koud koud hopelijk heb je het een beetje warm groeten Nummer 127 |
|
| Jan de haan: | Dinsdag, november 20, 2007 18:07 |
| na de winterkou komt ook weer de lentezon groeten jan |
|
| Marousia: | Zondag, november 18, 2007 21:23 |
| Prachtig intens gedicht. Liefs van Marousia | |
| sb lavandula: | Zondag, november 18, 2007 19:29 |
| een heel mooi gedicht, liefs hans | |
| honingbijtje: | Zondag, november 18, 2007 19:00 |
| Wat een intense verwoording, ik stuur je een paar zonnestralen. liefs honingbijtje |
|
| Ria -rimpeling-: | Zondag, november 18, 2007 18:55 |
| Wij kunnen nog wel wat warmte missen,ik stuur het naar je op! liefs Ria |
|
| Windwhisper: | Zondag, november 18, 2007 16:44 |
| Ik stuur je een zachte warme fluister van het herfstzonntje Liefs Cobie Kuzzzz |
|
| Hilly N: | Zondag, november 18, 2007 14:12 |
| Maar het wordt weer warm. Zo lente, zomerwarm. Lieve groet, Hilly |
|
| *Ria Klein Herenbrink* Raira: | Zondag, november 18, 2007 13:32 |
| Laat ik je dan een paar hartverwarmende stralen sturen zo kou en toch zo mooi rakend dit gedicht liefs knufff Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2007 | ||
| Thema's: | ||