Geboorte
Met een betraand gezicht
ziet het kleine schepsel
voor het eerst daglicht
Het knippert met de ogen
probeert op te staan
Moeder heeft beide ogen
strak op haar nieuwe zorg gericht
Nu staat het
trillerig op de beentjes
snuift eens goed de verse lucht de longen in
en moeder ontfermt zich over de vieze huid
Nog een aantal weken zal ze hem verzorgen
en hem leren wat nodig is om te overleven
En stil bid ik bij de aanblik van het onschuldige schepsel
de natuur
hem genoeg kracht en kennis mee te geven
ziet het kleine schepsel
voor het eerst daglicht
Het knippert met de ogen
probeert op te staan
Moeder heeft beide ogen
strak op haar nieuwe zorg gericht
Nu staat het
trillerig op de beentjes
snuift eens goed de verse lucht de longen in
en moeder ontfermt zich over de vieze huid
Nog een aantal weken zal ze hem verzorgen
en hem leren wat nodig is om te overleven
En stil bid ik bij de aanblik van het onschuldige schepsel
de natuur
hem genoeg kracht en kennis mee te geven
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Metselaar | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2007 | ||
| Thema's: | ||