Als schimmen leiden
Verloren
tussen bruin en rood
schijndood
huiver ik kilte
die raakt, schendt
en leven verleidt
herkenning aarzelt
vertrouw het niet
weiger het verleden
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Maandag, november 19, 2007 19:18 |
| Zeer droevig maar toch heel mooi verwoord. Liefs van Marousia | |
| Fairouz: | Maandag, november 19, 2007 13:35 |
| Verdrietig en mooi Mooi en toch zo verdrietig Liefs Fairouz | |
| roosjerood: | Maandag, november 19, 2007 10:59 |
| zo droef ,heel veel sterkte | |
| Windwhisper: | Maandag, november 19, 2007 08:53 |
| Wat ontzettend verdrietig klinkt dit, heel veel sterkte lieverd dikke kus Cobie |
|
| remie: | Maandag, november 19, 2007 08:50 |
| knuffeltje van mij....liefs remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 november 2007 | ||
| Thema's: | ||