Met pijn in het hart laat ik je los
Springend door het veld
want enkel de tijd geld
spelen tot het einde
is toen jij uit mijn ooghoeken
verdwijnde
Ik weet niet langer,
't maakt me banger,
maar ik weet niet meer,
mn hartje doet enkel nog zeer
Spelend in het veld
eindeloos vooruit getelt
Tot het einde doorstappen
en dan het moeten aftrappen
De bal is in het veld geschopt
En de tijd heeft jou geklopt
Je hebt de strijd tegen de ziekte
niet gewonnen..
Nochtans was je telkens helemaal
vanaf nul opnieuw begonnen
Het leven was voor jou enkel van pijn
Ondanks dat missen we je en weegt het zwaar, het alleen zijn
Even worden we geleefd, maar dat gaat ooit ook voorbij
Maar toch, ik weet, waar je nu bent, ben je blij...
want enkel de tijd geld
spelen tot het einde
is toen jij uit mijn ooghoeken
verdwijnde
Ik weet niet langer,
't maakt me banger,
maar ik weet niet meer,
mn hartje doet enkel nog zeer
Spelend in het veld
eindeloos vooruit getelt
Tot het einde doorstappen
en dan het moeten aftrappen
De bal is in het veld geschopt
En de tijd heeft jou geklopt
Je hebt de strijd tegen de ziekte
niet gewonnen..
Nochtans was je telkens helemaal
vanaf nul opnieuw begonnen
Het leven was voor jou enkel van pijn
Ondanks dat missen we je en weegt het zwaar, het alleen zijn
Even worden we geleefd, maar dat gaat ooit ook voorbij
Maar toch, ik weet, waar je nu bent, ben je blij...
Reacties op dit gedicht
| Marit: | Zondag, maart 31, 2002 18:04 |
| echt een super gedicht, Ik wens je heeeeel veel sterkte... liefs marit | |
| joanne mannocci: | Woensdag, maart 20, 2002 18:30 |
| Nou als eerste vind ik het een heel goed gedicht. Maar er staan wel wat taalfoutjes in de tijd geldt verdwijnde = verdween getelt = geteld |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bita | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||