te veel
Dat gevoel van stress,
een radeloos gevoel.
Vermoeidheid speelt parten,
prikkende ogen vallen toe.
Te zware inspanning,
het wordt me teveel.
Een gevoel van paniek,
water valt steeds uit mijn ogen,
gevoelens nemen de overgang,
weet geen raad met hetgeen wat ik heb.
Depressie lijkt in zicht te komen,
toch ben ik nog niet daar,
de weg naar depressie wordt voorkomen,
slapen voorkomt die weg.
Je leven krijgt terug ritme,
een stap wat ik moet maken.
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Woensdag, november 21, 2007 20:59 |
| En jij kan het, ik voel het. Liefs van Marousia | |
| David Matser: | Maandag, november 19, 2007 23:54 |
| Ja, misschien. De intentie en potentie is er wel. :) groetjes, David |
|
| tweety-ysje: | Maandag, november 19, 2007 23:05 |
| mooi xxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: *-cynthia-* | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 19 november 2007 | ||
| Thema's: | ||