IJzig hart
»IJzig hart«
Mijn hart van steen
ijskoud
Duister
Onbegrepen
Gevoelens verdwenen
onveranderlijk
weg
voorgoed
IJzige stilte
geen geluid
nu niet
en nooit meer
Harde bonzen
stekende
snijdende
innerlijke pijn
Een rillend
koud lichaam
dood
van verdriet
Blij
dat het
straks over
zal zijn…
©Kirr, 20-11-07, 13:43
Reacties op dit gedicht
| sara P.: | Woensdag, november 28, 2007 18:44 |
| prachtig! Heel mooi verwoord en heel mooi geschreven liefs |
|
| Imbroglio.: | Dinsdag, november 20, 2007 21:28 |
| Droevig mooi verwoord. Ik heb er eigenlijk geen woorden voor. Sterkte, liefs x |
|
