LR: Water en steen
Vallende tranen dringen in
de vuurrood geharde kern
die gevat in silicaten
-duet van cement en zand-
de tand des tijds kan harden,
verstard in droefenis.
De schaafzekere wand
voor ondoordachte handen
zuigt en drinkt het vocht
tot het wezen wordt geraakt,
de bron van alle smarten
die enige uitweg is.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: scientist | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2007 | ||
| Thema's: | ||