De kaars
De kaars
staat symbool voor het leven.
Vlammen kunnen me uren fascineren.
Zuurstof doet de wiek ontvlammen.
Het brengt een vlam tot leven.
Net als God is zuurstof overal.
Deze ongeschonden pracht is fier
in al haar pracht en warmte.
De vlam
is net als een mensenleven.
Soms onzeker en bang,
trillend als een klein, zwak blaadje in de wind.
Dan wordt ze sterker en verlicht de hele kamer.
In deze kamer is geen zuchtje voelbaar
maar de vlam blijft steeds bewegen.
De kaars
is eerst glad en groot geschapen.
Later krijgt ze allerlei vormen.
Hoe kleiner ze wordt, hoe meer vervormd.
Net als een mensenleven
is geen enkele kaars hetzelfde.
Na een lange tijd zal ze uiteindelijk doven
De zuurstof
blijft aanwezig.
En net als zuurstof...
is God overal.
Reacties op dit gedicht
| Free@Bird: | Vrijdag, november 23, 2007 17:14 |
| Indrukwekkend mooi Yellow, heb het graag gelezen liefs, kerima |
|
| CBR: | Vrijdag, november 23, 2007 17:09 |
| Een goed stukje! Liefs cbr x |
|
| MG Poetry: | Donderdag, november 22, 2007 00:05 |
| Met de vlam in de pijp:d:d Goed geschreven brother! Grtz;) MG |
|
| sunset: | Woensdag, november 21, 2007 13:20 |
| Al kan ik je vergelijkingen niet overal volgen, toch las ik dit graag. Groetjes, sunset |
|
| dichterbij: | Woensdag, november 21, 2007 10:14 |
| prachtige vergelijking zet je hier neer lieve groet |
|
| dead_girl: | Woensdag, november 21, 2007 10:14 |
| mooi geschreven liefs dead_girl |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Yellow | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2007 | ||
| Thema's: | ||