Het was maar een nachtmerrie.
Het was maar een nachtmerrie
alweer, een blik op het verleden
toch anders als hij was.
Het was geen geheim, jij wist het.
Ik schreeuwde het je toe, hard
dat er personen zijn die weten.
Zij delen, wat ik deel met mijzelf.
je werd vernietigt in mijn droom.
Je geloofde geen woord
van wat ik zei, geluidlood.
Het was maar een nachtmerrie
maar ik voelde me klein.
Klein, alleen en bedondert.
Reacties op dit gedicht
| memy: | Zaterdag, november 24, 2007 13:18 |
| je bent niet alleen meis en dat weet je. Nachtmerries zijn klote ze achtervolgen je altijd. xx kus en knuf memy | |
Over dit gedicht
| Auteur: Evannah Una Brianna | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2007 | ||
| Thema's: | ||