Zij..
Haar ogen kleuren zwart,
een droom opgeblazen.
Vergeten kan ze niet,
ook al heeft ze het geprobeerd.
Maar nu de deuren echt gaan sluiten,
verwijt ze niemand meer.
Ze probeert het achter te laten,
een rustig leven te leiden.
Waarbij ze geen verdriet of pijn meer voelt,
en iemand hoopt te vinden,
die echt begrijpt wat ze bedoelt.
Ik hoop voor haar dat ze het zal vinden,
en geen problemen meer veroorzaakt.
Vrienden geloven alleen wat ze aan de buitenkant zien,
maar binnenin zit er ook nog wat.
Ze kan misschien van buiten lachen,
en huilen diep van binnen.
Jij zal het dan nooit weten,
al die problemen die ze probeert te vergeten.
Alles weer opnieuw verwerken,
wat hun nooit zullen merken.
Reacties op dit gedicht
| verdrongengeest: | Vrijdag, november 23, 2007 02:58 |
| mooi geschreven emoties maar probeer je ook gelukig van binnen te voelen zo dat het pad waar op je je bevind aangenamer lopen word xxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: dreamstar | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2007 | ||
| Thema's: | ||