Voor even

Voor even

Hoe zou het voelen
als er geen geluid is
waar je je aan vast kunt houden
een eigen weg
die zich vasthoudt aan je kracht

ik zou huilen
mijn tranen drogen niet
schreeuwen, altijd
maar er is niemand die me hoort

mijn zingen zou sterven
in het dal van het niets
een echo van de lucht
die weerkaatst
alles is voorbij
alleen mijn laatste tranen
zijn nog niet gewist

hoe zou het voelen
als niemand er ooit was geweest
alleen jij, of ik
altijd eenzaam
nooit samen
of alleen

voor even,
maar mijn wereld zou vergaan

Geschreven door

Veerle_L

Reacties op dit gedicht

Veerle_L vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

*Anoukjee**:	Donderdag, november 22, 2007 14:06
wauw mooi! Kus Anouk

kerima ellouise:	Woensdag, november 21, 2007 22:11
mooi Veerle...als er geen eigen weg zou bestaan...is er niets om vast te klampen...mooi indenkend gedicht ! liefs kerima ellouise

Marousia:	Woensdag, november 21, 2007 21:04
Prachtige parel in al zijn facetten heb je weten neer te zetten, werkelijk een nadenker en zeer zeker stilmakende. Liefs van Marousia

Over dit gedicht

Auteur: Veerle_L
Gecontroleerd door: maneschijn
Gepubliceerd op: 21 november 2007
Thema's: [Delen]