Was
Je was er altijd.
Zo vanzelfsprekend
dat niemand
het nog zag.
Nu pas begrijp ik
wat het is.
Je was er altijd.
Niet meer dan logisch
na al die jaren.
Nu pas besef ik
hoezeer ik je mis.
Je wás er,
Maar
–tot mijn grote spijt-
“was”
is en blijft
verleden tijd.
Zo vanzelfsprekend
dat niemand
het nog zag.
Nu pas begrijp ik
wat het is.
Je was er altijd.
Niet meer dan logisch
na al die jaren.
Nu pas besef ik
hoezeer ik je mis.
Je wás er,
Maar
–tot mijn grote spijt-
“was”
is en blijft
verleden tijd.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, november 22, 2007 16:59 |
| Voelbaar missend, droef. Groetjes en mijn meelevende genegenheid, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: NnEAh | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 22 november 2007 | ||
| Thema's: | ||