Uit vergeten hoek
woorden raakten zoek
in een lege ruimte
het ademhalen vergeten
toen angst uit
een vergeten hoek
hoek verscheen
waar het sluimerde
zoals het vuur woekert
op een zwarte vlek
in het centrum
van je bevend hart
maar het vuur is sterker
het is je wil en je hoop samen
ze zullen je helpen
verloren woorden te zoeken
door angst verstopt
in donk’re hoeken
je hart zal niet langer beven
zwarte vlekken worden wit
als jij het smeulend vuur
laat woekeren
om lege ruimtes te vullen
christa
slaap lekker freaks
morgen een fijne dag
Reacties op dit gedicht
| fortuna: | Vrijdag, november 23, 2007 12:23 |
| hoopvol mooi. Liefs |
|
| Quicksilver: | Vrijdag, november 23, 2007 12:03 |
| het spreekt mij enorm aan. Heel erg mooi! liefs,knuffel Dicky |
|
| Gert: | Vrijdag, november 23, 2007 09:31 |
| Wat een mooie. De titel is ook erg mooi. Spreekt meteen aan. Liefs, Gert |
|
| hiljaa: | Vrijdag, november 23, 2007 07:47 |
| intens sterk verwoord knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 november 2007 | ||
| Thema's: | ||