Het stilt leven
Het blikte vluchtig
in mijn hart
gaf mij en ontnam mij leven
alleen de naaktheid is gebleven
een verstilde koude schreeuw
wankelt jaren verder
gekelderd verdriet
verbergt mijn lied
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Vrijdag, november 23, 2007 20:19 |
| Zo mooi verwoord. lieve groet, Hilly |
|
| fortuna: | Vrijdag, november 23, 2007 18:07 |
| droevig en sterk... Liefs |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, november 23, 2007 15:16 |
| ik hoor de fluister van een nieuwe melodie al heel zachtjes in de wind.... liefs Cobie Kuzzz maakt indruk hoor jouw schrijven |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, november 23, 2007 13:51 |
| ...maar na het wankelen ...zal het lied zich aarzelend zingen...steeds krachtiger...in jou! mooi Tine liefs kerima ellouise |
|
| Quicksilver: | Vrijdag, november 23, 2007 12:16 |
| dit gedicht raakt mij in herkenbaarheid! lieve sla even mijn armen om je heen liefs, dikke kus Dicky |
|
| remie: | Vrijdag, november 23, 2007 07:37 |
| kijk in de toekomst en niet altijd achterom, probeer te leven....liefs remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 november 2007 | ||
| Thema's: | ||