De maan schijnt door het raam
Ik sluit mijn ogen en...


Hemelsblauwe ogen, gouden haren,
en satijnen handen die me zachtjes aanraken
Alsof de grond onder me wegzakt en ik wandel op wolken
Alsof er maar twee mensen zijn op aarde, jij en ik
Geen zorgen en geen leed, alleen maar liefde
Juist datgene ik nodig heb en alleen jij mij kunt geven
Jij bent als de lucht, ik adem ze in en kan niet zonder
Dit doet mijn hart bonzen, keer op keer
En telkens zie ik je weer
In mijn dromen, maar ooit, ooit ben ik weer bij jou
en kan ik je weer stevig vasthouden
Stap voor stap kom ik dichterbij
En elke keer verlang ik naar het licht van de maan
En droom ik weer van toen, die eerste keer
Maar ooit komt deze dag eraan
en zal ik weer voor je staan
Dan kan ik je omhelzen en nogmaals zeggen dat ik van je hou
Want dit is toch hetgene dat je wou?