Is het dan zover gekomen
dat we zijn uitgepraat?
zoals in mijn ergste dromen
dat jij mij nu haat

Ik zie nog steeds in jou
alles wat ik ooit zocht
degene waar ik zoveel van hou
waar ik zolang voor vocht

Mijn hart doet pijn
jij bent altijd in mijn gedachten
zoals het zou moeten zijn
ik heb op jou zitten wachten

Maar je ging weg van mij
je liet me alleen
Er was niet meer die "wij"
want jij ging van me heen

Om alle dingen ineens ruzie
vaak door gezeur om andere vrouwen
ik denk dat ik het wel inzie
dat eeuwige wantrouwen

Ik voel me eenzaam
jij doet alle dingen voor je eigen
nooit eens iets saam
kan ik dat uit je krijgen

begrijp je me niet
voel je niet hoe ik me voel
zie je niet mijn verdriet
moet ik steeds uitleggen wat ik bedoel

keer op keer gaat het weer mis
keer op keer weer die pijn
ik weet niet wat het is
maar ik vind het echt niet fijn

om zo te moeten leven
om zo door te gaan
ik wil jou al mijn liefde geven
maar zal onze relatie nog voortbestaan

Jij bent voor mij een geschenk
uit de hemel, een lot uit de loterij
ik zou wel eens willen weten wat jij denkt
hoe denk jij eigenlijk nog over mij

zie jij nog die vrouw waar je op viel
zie jij nog in mij degene waar je oud mee worden wil
als ik nou eens wist of het je wel beviel
maar je bent soms zo stil

ik gun jou alles in je leven
ik zie ook dat je het druk hebt met werk
ik heb je alles gegeven
ik hoop dat je dat wel hebt gemerkt

mijn toekomstbeeld is samen met jou
en de drie meiden
het enige wat ik graag wou
zijn betere tijden

jij hebt mij veel pijn gedaan
door mij te bedriegen
waar kwam dat nou vandaan
dat je mij zo kon voorliegen

en nog steeds vertel je halve waarheden
hoe kunnen we dan doorgaan
als het blijft steken in het verleden
kunnen we dat niet laten gaan

ik heb ook mijn dingen, dat weet ik goed
maar ik werk er aan
maar jij gaat en staat en doet
en ik irriteer me daar aan

ik heb mijn uitgesproken mening
dat is zeker waar als je dat zegt
en daarbij hou ik soms geen rekening
met een ander op de manier hoe ik dat zeg

mijn hart is kapot geweest
jij hebt het weer kunnen lijmen
maar altijd is het voor jou een feest
en ik kan het allemaal niet meer rijmen

ik wil niet verder op deze manier
hulp is nodig
anders redden wij het niet hier
en zijn gesprekken overbodig

mijn liefde voor jou is ongekend
ik wil je niet kwijt
je weet dat je alles voor me bent
nu en voor altijd

maar ik heb zoveel verdriet
ik heb zoveel pijn
ik denk dan: hij begrijpt mij niet
hij heeft het wel fijn

ik leef ook maar een keer
ik wil gelukkig zijn
dat lukt zo niet meer
ik voel me zo klein

als ik jou niet meer hebben zou
ben ik verloren
jij weet hoe ik het graag zien wou
maar wil je het wel horen

ben je niet liever alleen
zonder die verantwoordelijkheid
kun je overal maar heen
heb je alle tijd

ik wil je best de tijd geven
om na te denken
over of je verder wilt met ons in je leven
zonder iemand te krenken

de druppels gaan langs mijn wang
het doet zoveel pijn
ik ben zo ontzettend bang
ik wil alleen maar bij jou zijn

waarom wil dit niet lukken
waar is dit fout gegaan
mijn hart ligt in stukken
is nu alles van de baan

wil jij veranderen
wil je met mij door
ik trek me niks aan van anderen
daar ben ik zelf veel te slim voor

jij zult dingen moeten laten
en eerlijk blijven en open zijn
hopelijk zal de inzet baten
en krijgen we het weer fijn

alles draait om het geluk van ons gezin
dingen hebben tijd nodig
maar eraan werken is het begin
ruzie is dan overbodig

als ik kijk naar jou en de kinderen
zie ik het grote geluk
niets of niemand kan dat nog hinderen
dit kan niet zomaar stuk

...

uitgepraat...