Zij tilt haar hielen
over bergen van oneindig land
huppelt met de wind en legt
haar onschuldige glimlach bloot.
Ik ben de buigende boom
de nachtkijker die aan haar voeten ligt
terwijl ze met haar zwaard een vuur
van ongebonden passie spreekt.
Het bloed stijgt en de hemel zwijgt
waarlangs
de vogels ijlen in het verre licht.
Free@Bird: | Zaterdag, november 24, 2007 09:41 |
Prachtig dit!! graag gelezen liefs, kerima |
|
dichterbij: | Zaterdag, november 24, 2007 09:39 |
deze is mooi, heel mooi lieve groet |
|
Hilly N: | Zaterdag, november 24, 2007 09:23 |
O. wat mooi... Groet van Hilly |
|
ela: | Zaterdag, november 24, 2007 00:40 |
Dit is treffend. ela |
|
little_dream: | Zaterdag, november 24, 2007 00:32 |
deze is mooi! lieve groetjes |
|
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 24 november 2007 | ||
Thema's: |