Ogen.
Ogen.
Ik zag je ogen
en ik las het verhaal
achter je woorden
Ik hoorde je stem
en zag ik de tranen
achter je vreugde
O, jouw verschijning!
O, jouw geest!
Vanaf nu
zal niets meer
hetzelfde zijn.
Ik voel me zo klein nu
en gewichtloos.
Wat kan ik doen?
Lieverd, beloof me,
geef me eerst je vinger,
en dan alsjeblieft
mijn arm?
Peterdw.
Reacties op dit gedicht
| little_dream: | Zondag, november 25, 2007 02:17 |
| en netzoals de vorige wat ik van je las is deze ook prachtig! lieve groetjes |
|
| Peterdw.: | Zondag, november 25, 2007 01:47 |
| Je hoort vast nog van me lieve Fortuna, en bedankt voor je mooie Vriendschapwoorden. | |
| fortuna: | Zondag, november 25, 2007 01:30 |
| Poeh, Peter, je hebt het wel te pakken, hé? Een leuke meetingsdag vol lieve mensen om te onthouden... Liefs |
|
| Windwhisper: | Zondag, november 25, 2007 01:02 |
| Dit is weer een mooitje Peter met veel emotie er in verweven nogmaal dank je wel voor de grandioze vriendschap die je me geeft. liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Peterdw. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 november 2007 | ||
| Thema's: | ||