Nooit, nooit meer opnieuw
jij
alleen en sterk
in de gutsende regen
verdwaald maar niet op zoek
alleen maar
eenzaam slenterend
naar dat ene licht
dat je je hebt verbeeld
in de donkere nacht
en in gedachten
vluchtend voor de handen
die je kaken rood lieten aanlopen
en je roze huid
konden veranderen
in het blauw van de zee
op de vlucht
voor morgen
met ingedeukte deur
en kille berusting
voor gisteren
wat gebeurt is nooit
nooit meer
opnieuw
alleen en sterk
in de gutsende regen
verdwaald maar niet op zoek
alleen maar
eenzaam slenterend
naar dat ene licht
dat je je hebt verbeeld
in de donkere nacht
en in gedachten
vluchtend voor de handen
die je kaken rood lieten aanlopen
en je roze huid
konden veranderen
in het blauw van de zee
op de vlucht
voor morgen
met ingedeukte deur
en kille berusting
voor gisteren
wat gebeurt is nooit
nooit meer
opnieuw
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, december 22, 2007 18:16 |
| zeer goed je gevoelens neergezet | |
| lydia quartier: | Maandag, november 26, 2007 14:35 |
| hier klinkt heel wat verdriet door, heel mooi verwoordt is dit en ik hoop ook voor jou NOOIT MEER!!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: sitara | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 25 november 2007 | ||
| Thema's: | ||