Vertel jij...
Angst overheerst
De afstand wordt groter
Bijna onoverzichtelijk
Of was het dat al?
In het diepst van de nacht
Huil ik alle tranen
Die gaan over jou
Hoe jij mijn leven kapot maakt
Je speelt je spelletje
En ik, ik verlies hem
Probeer me tevergeefs
Vast te houden aan je handen
Maar die laten me los
Ik val en breek alles
Bloedsporen vertellen verhalen
Van een meisje dat niet mocht leven
Ze was het niet waard
Dat benadruk jij ook keer op keer
Bedankt dat je me vertelt
Dat ik eigenlijk niet mag leven
Je zegt dat ik de reden ben
Van je pijn, van het zwart in je leven
Na al die dingen die jij me vroeg
Wil ik jou één ding vragen
Leg jij de mensen uit
Waarom ik weg ben?
De afstand wordt groter
Bijna onoverzichtelijk
Of was het dat al?
In het diepst van de nacht
Huil ik alle tranen
Die gaan over jou
Hoe jij mijn leven kapot maakt
Je speelt je spelletje
En ik, ik verlies hem
Probeer me tevergeefs
Vast te houden aan je handen
Maar die laten me los
Ik val en breek alles
Bloedsporen vertellen verhalen
Van een meisje dat niet mocht leven
Ze was het niet waard
Dat benadruk jij ook keer op keer
Bedankt dat je me vertelt
Dat ik eigenlijk niet mag leven
Je zegt dat ik de reden ben
Van je pijn, van het zwart in je leven
Na al die dingen die jij me vroeg
Wil ik jou één ding vragen
Leg jij de mensen uit
Waarom ik weg ben?
Reacties op dit gedicht
| tweety-ysje: | Donderdag, november 29, 2007 21:15 |
| dikke knuf | |
| Janneka: | Dinsdag, november 27, 2007 14:37 |
| Wie? Meisje met wie zit je zo? Mail me | |
| lydia quartier: | Maandag, november 26, 2007 14:32 |
| bekijk zeker ook eens de zonnige kant van het leven, en wat vandaag eindigt kan morgen een nieuw gelukkiger begin zijn!! groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Luna( ) | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 25 november 2007 | ||
| Thema's: | ||