De Zee en Zilte Tranen
Overspoeld door hoge golven
versmelting met de zee
onder zilte tranen bedolven
zijn golven als zachte armen
stevig om me heen
luisterend naar het sussende geluid
voel ik me niet alleen
warme zonnestralen op mijn wangen
verbranden mijn tranen
ik kijk over mijn schouder
en zie ze een weg naar het strand banen
gehuld in een waas van verdriet
de zon als steuntje in mijn rug
loop ik naar het strand terug
de zee strekt zijn handen naar me uit
hij hoeft me niet meer vangen
ik heb me over gegeven
Tenerife 28-02-02
~De zee brengt troost en verdrinking~
~Geluk en verdriet tegelijk~
~De zee is alles~
Over dit gedicht
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||