Hulpeloos Alleen
Slapeloos perplex
zinloze gedachten
onbereikbaar
voor hen van mijn gedachten
liefdevolle knuffel
met volle aandacht
dierbare vrienden
die zo zoeken
mijn handen zijn er
de armen tekort
kon ik maar vliegen
naar al die mensen
zodat ze niet kiezen
voor ondraaglijk lijden
maar voor deze
ene knuffel, dat is alles
slapeloos perplex
doordrongen van leed
zie ik mijn tekorten
hulpeloos alleen.
02-03-‘02/01:56
Reacties op dit gedicht
| car: | Zaterdag, maart 02, 2002 15:42 |
| hier past alleen. *knuffel* |
|
| Sheena: | Zaterdag, maart 02, 2002 15:31 |
| Zorg eerst en vooral maar goed voor jezelf, de rest volgt dan wel .... liefs, Sheena |
|
| ~Marina~: | Zaterdag, maart 02, 2002 15:28 |
| een gevoel om moedeloos van te worden ja... knuffel van mij! (echte de krijg je de 16e) |
|
| christina: | Zaterdag, maart 02, 2002 14:37 |
| Heel herkenbaar zo machteloos Liefs Christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||