| fortuna: | Maandag, november 26, 2007 22:35 |
| wat je zaait... Levensecht, deze fictie. Liefs |
|
| Hilly N: | Maandag, november 26, 2007 20:19 |
| Fictie maar toch... Lieve groet, Hilly |
|
| Marousia: | Maandag, november 26, 2007 19:51 |
| Triest als je zo achter zou moeten worden gelaten. Erg mooi verwoord en vergeving opent weer zoveel nieuws. Liefs van Marousia | |
| anneke van dijk-ploeg: | Maandag, november 26, 2007 18:48 |
| vergeving brengt genezing.. maar niet voor ''haar'' helaas... goed verwoord!! liefs, namaste, anneke |
|
| chatterley: | Maandag, november 26, 2007 17:35 |
| verhavert: | Maandag, november 26, 2007 16:48 |
| zo stilmakend prachtig schrijven liefs |
|
| Peter van Tiel: | Maandag, november 26, 2007 16:18 |
| Prachtig dit! Een plaatje! Wel fictief maar toch ook zo levensecht. Voor straks fijne avond gewenst. Liefs, Peter. |
|
| Fari Sohi: | Maandag, november 26, 2007 16:14 |
| Graag gelezen jouw gedicht van vandaag. Bedankt voor jouw reactie van enige tijd geleden. liefs, Fari |
|
| myrkvi : | Maandag, november 26, 2007 15:47 |
| Waar haal je het vandaan zo goed dat het bijna geen fictie meer is. Veel liefs Myrkvi |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, november 26, 2007 15:18 |
| tjonge.......wat goed! | |
| Auteur: Ria -rimpeling- | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 november 2007 | ||
| Thema's: | ||