ik sta hier maar
Ik sta hier maar
met mijn barstend hoofd
dat niet wilde scheuren.
Mijn benen wijd en spreid, vochtig
je mond zocht op het juiste moment de mijne
Huil maar niet joh meisjelief
ik bel je wel […] ik zie je wel,
ik neuk je wel, ik vrij je wel
met je in de trein jawel [...]
als het moet gebeuren.
Ik voel me alleen zo naakt
met al mijn kleren,
ik zou (je) zo graag geloven,
ik weet niet anders dan
wat ik heb gedaan.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: marije kooij | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 26 november 2007 | ||
| Thema's: | ||