Als het nooit uitgesproken zal kunnen worden,
vraag ik me af waarom die woorden dan bestaan.
Want nimmer zeg jij iets waarin doorblinkt,
dat je echt honderd procent voor mij wilt gaan.
Als die woorden te moeilijk voor je zijn,
waarom hebben mensen hen dan verzonnen?
Kun je me nu echt geen enkele keer serieus nemen,
wanneer we eindelijk aan zo'n gesprek zijn begonnen?
Een hele woordenstroom stort ik over je uit,
maar je lijkt me toch nog niet te horen.
Ik vrees, dat als er niet gezwind een verandering komt,
wat we hadden voor eeuwig is verloren.
Impasse.