Hoop
HOOP
Weg kibbels, weg lach
Zo maar, van d’een op andere dag
Ik wist al dat het leven hard kon zijn
Maar dit doet mij toch zoveel pijn
Jij, weggerukt van je kleine meid
En zelfs met maar zo’n korte strijd
Veel geleden heb je niet
Maar doet niets af aan mijn verdriet
Ook met mij kende je best wel leed
En ik kon zo moeilijk zeggen dat ’t me speet
Nu kan het niet meer, het is te laat
Ik denk dat het zo met velen gaat
Mijn hoop is, eigenlijk voor jou
Dat je Belle zien groeien tot een echte vrouw
Jou allessie, je leven, je geluk
Alles voor haar, al had je het druk
Ik hoop, en denk, dat je je vrede hebt gevonden
Bij mij heelt de tijd vast wel de wonden
Tot ooit, Els, als mijn tijd zal zijn gekomen
Zie ik je niet alleen meer in mijn dromen
~
Tekst van de kaart:
Ze wilde nog zoveel dingen
Ze moest nog zoveel doen
Het is niet meer, het kan niet meer
Het is niet meer “dan” maar “toen”
~
Reacties op dit gedicht
| ela: | Dinsdag, november 27, 2007 17:04 |
| Heel indringend. ela |
|
| switi lobi: | Dinsdag, november 27, 2007 16:02 |
| Licht en kracht wens ik jou en vooral haar dochter. Sterkte... Liefs, switi lobi |
|
| Fairouz: | Dinsdag, november 27, 2007 12:48 |
| Wat een mooi gevoel van uiting wat een triest gevoel ook dat bekruipt me. | |
| dichterbij: | Dinsdag, november 27, 2007 11:19 |
| en hoop dat je, samen met je dochter, dit verdriet een plaats kunt geven (ipv wat er staat) liefs |
|
| dichterbij: | Dinsdag, november 27, 2007 11:16 |
| een heel verdrietig gedicht maar met warmte geschreven. ik wens je sterkte, samen met je dochter, dit verdriet een plaatsje te geven. zo ongrijpbaar als het leven is zo aangrijpend is het gemis een warme groet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Adelaar |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 27 november 2007 | ||
| Thema's: | ||