Dagen lang
Dagen lang
Het was stil in mij. Ik hoorde mijn hart tikken.
Zacht maar wel snel. Ik luisterde alleen nog
naar de stilte. Waar die ook moge zijn. Het
ruisen van de golven in de zee. Het leerde
mij om rust te zien, waar de tijd ook is. Ik ont-
waakte na lange tijd. Het licht was er nog niet,
maar ik kon al weer even mijn ogen openen. Niet
naar mezelf, daar was ik nog niet tot in staat. De
weg was nog lang. Maar dood was voor mij nog
lang niet verdwenen, het was een deel van mij. Ik
zuchte, en slaakte een gil na lange tijd. Mijn ogen
bleven niet meer droog.
Reacties op dit gedicht
| marileen: | Zaterdag, december 01, 2007 11:19 |
| Blijf naar het kloppen van je hart luisteren, het zal je rust brengen. Ik sla mijn armen om je heen en geef je warmte. Ik zal er altijd voor je zijn, in woorden maar ook in je hart, als je er maar naar luistert. Liefs en knuffel marileen |
|
| lommert: | Donderdag, november 29, 2007 08:31 |
| ik geloof dat stilte de tijd kan ontstijgen....een gedachte;)...goede morgen Roosje liefs van mij kus willem |
|
| Fari Sohi: | Dinsdag, november 27, 2007 21:56 |
| Wie weet Roosje of je misschien een bepaalde gave hebt dat niet iedereen bezit! Graag heb ik jouw gedicht van vandaag gelezen in alle stilte en rust dat uit jouw gedicht straalt. Bedankt voor jouw woorden. liefs, Fari |
|
| Marousia: | Dinsdag, november 27, 2007 21:08 |
| In stilte gelezen en herlezen, prachtig! Liefs van Marousia | |
| bijouken: | Dinsdag, november 27, 2007 17:03 |
| Heb je soms in coma gelegen? Je ogen traande van dankbaarheid? Waarschijnlijk zit ik totaal fout. Ik vind het zo mooi, mag ik vragen, wat was er gebeurd? Liefs, knuffel. |
|
| [tralala...]: | Dinsdag, november 27, 2007 16:50 |
| mooi, stil van.. liefsXx |
|
| Roland Hainje: | Dinsdag, november 27, 2007 16:38 |
| de dood blijft aanwezig, in ons stervelingen...de stilte lijkt meditatie...soms vallen tranen. mooi geschreven, Roosje! XX Ro;) |
|
| Sarah Blind: | Dinsdag, november 27, 2007 16:35 |
Mooi.. Groetjes, Sarah |
|
| kerima ellouise: | Dinsdag, november 27, 2007 16:15 |
| ook tijd verdwijnt in stilte...en ademt het ontwaken in wanneer er één vonkje, één deeltje van jezelf opspringt in dat golfgeruis... mooi Roosje...ook dit deel van jou! liefs kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Roo$je | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 november 2007 | ||
| Thema's: | ||