De kerkklok telde dertien slagen
Waagde zich eenmalig aan een nieuw concept
Ongerept en roerloos, gevoelig en stuurloos
lonken de wijzers
De aanslag van weemoed
Veroorzaakt zout-gele kringen
laat mijn gevoelens rondslingeren
In ballen opgepropt papier
Het hart tikt evenredig met de tijd,
Langer als mijn poreus geweten dat
Niet meer beslaat als een redeloze
Knoop in mijn zakdoek
Auteur: Evi | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 27 november 2007 | ||
Thema's: |