De dagen versnipperden mijn eerste levensjaar
Over dit bombastisch verwoeste Brabantslandschap
Gevuld met het vluchtend Duits uit schrik en vol gevaar
Van dit toen Engels Waals Vlaams verbrekend broederschap

Zo kreeg ik nieuw leven tussen al die lijken daar
Met de familienaam Van Mullem als verwantschap
Wiegend in haar armen als wij begrijpen elkaar
Was zij moederszus ook mijn doopmeter lief en knap

Jammer genoeg bleef die naam levenslang bespreekbaar
Zelfs mijn doopnaam Jean-Paul kreeg na vijftig jaar zijn klap
De naam Jean-Paul die werd afgekort tot Jean raar maar waar
En mijn levensverwekker zat in gevangenschap

Geen vader geen moederliefde slechts die kriekenlaar
Wist ergens te Everbeek naast mijn wiegje mijn pap
Over mij te spreken uit dit eerste kalenderjaar
Biddend met mijn oma kwijlend op mijn zeverlap