toen jij ging
En toen jij ging
Je was stil
als laatste teken
omringt door licht
ademde nog
soms viel je stil
en na een wijle
die reutel
het was een afscheid in stilte
we dankten jou
jouw zijn
toen jij ging
was je alleen
op afstand slechts een teken
ik ben niet meer
de dag was koud
toch kwam steels de zon toen
geopende aarde
jouw lichaam opnam
alsof je iets zeggen wilde
vloog daar een merel
die zong
jouw laatste vaarwel
kapitein
het gaat jou goed
behouden vaart
Reacties op dit gedicht
| - Suus -: | Donderdag, december 06, 2007 10:26 |
| Vol kracht, waarna ik enkel nog, stil kan zijn in omarming, Suus |
|
| kerima ellouise: | Woensdag, december 05, 2007 22:50 |
| zo sereen deze stilte in het merellied...zo mooi dit gedicht ! liefs kerima ellouise |
|
| Claire Q: | Dinsdag, december 04, 2007 22:01 |
| hmm sommige kleine tekens groeien groot mee.. zacht en mooi schrijven Arie.. Liefs x |
|
| Quicksilver: | Vrijdag, november 30, 2007 02:05 |
| je een na laatste strofe vind ik machtig en krachtig, zo veel zeggend!! liefs,trustenkus Dicky |
|
| switi lobi: | Donderdag, november 29, 2007 19:35 |
| De merel zong zijn hemellied... wat mooi! Dikke kusss |
|
| Free@Bird: | Donderdag, november 29, 2007 18:52 |
| stilmakend mooi liefs, kerima |
|
| remie: | Donderdag, november 29, 2007 17:49 |
| rillingen over mijn rug....liefs remie | |
| Veerle_L: | Donderdag, november 29, 2007 17:18 |
| Prachtig | |
| Lovely_ girl: | Donderdag, november 29, 2007 17:11 |
| brr kippevel en stilte :) mooi neergezet dit liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: arie |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 november 2007 | ||
| Thema's: | ||