Bevreesde overgave
mijn lijf schuift schurend
langs de bast van de eik
vingers krabben traag de
nagels zwart
tot scheuren toe bereid
als ik door het dragen zijg,
naar overgave neig
voir la mort en face;
tussen hemel en aarde
gevangen in een grijze waas
met een loodzwaar hart
voel ik me te zwak
weerstand te bieden
tegen deze omvangrijke
dijk van houten smart
voir la mort en face;
tussen hemel en aarde
gevangen in een grijze waas
waarbij ik mij verlies
en nog even, heel even.
naar de takkentoppen staar
die in de hemel
mijn onkruid wieden
met een maaiend gebaar
voir la mort en face;
tussen hemel en aarde
gevangen in een grijze waas
nu word ik gedragen
op geaarde strengen
waar het mos
uitzichtloze dagen verzacht
en het schaarse licht
zich geweldloos tracht
aan te lengen
met mijn diepere lagen
voir la mort en face;
tussen hemel en aarde
gevangen in een grijze waas
Reacties op dit gedicht
| CBR: | Maandag, december 03, 2007 14:53 |
| Wat een gevoel en emotie zit hierin. Liefs cbr |
|
| Hilly N: | Maandag, december 03, 2007 08:07 |
| De grijze waas zal weer kleuren. De lucht zal aangenaam zijn met frisse lentegeuren. Tussen groen in zonnestralen, hoor en zie. De leeuwerik zingt wat aarzelend een mooie melodie. Hilly |
|
| switi lobi: | Zondag, december 02, 2007 11:15 |
| Adembenemend en diep emotioneel... Liefs, switi lobi |
|
| fortuna: | Zaterdag, december 01, 2007 23:28 |
| gevoelig mooi, net als jij... Liefs |
|
| elze: | Vrijdag, november 30, 2007 21:58 |
| overgave - vrees geen overgave, het wijst je de weg naar het vertrouwen en naar hervonden krachten - zij die vechten tegen ineengestrengelde gedachten die de nachten laat duren lijden nodeloos dit lijden [ leven ] een voelend gedicht julius waar veel over jou geschreven staat ... laifs elze..fijn weekend gewenst voor jou en je geliefden |
|
| Quicksilver: | Vrijdag, november 30, 2007 02:17 |
| ontroerend krachtig verwoord..ik lees een verlorenheid in een soort gevangenheid tussen hemel en aarde, het grijze...waar toch nog hoop in de toekomst verborgen ligt..tenminste zo lees ik dit diepe nadenkende gedicht, maar ik kan verkeerd zitten! liefs,Dicky |
|
| milamber: | Vrijdag, november 30, 2007 02:10 |
| sterk | |
| lommert: | Donderdag, november 29, 2007 23:25 |
| dit is denken ;)...ik vind het prachtig , omdat ik in een dementie kom , die best wel aangenaam is..geweldloos ..zekers;)_ stevige groet van mij willemn. |
|
| Innerchild: | Donderdag, november 29, 2007 23:10 |
| Eén stap naar voren ... weg uit niemandsland ... overgave is moeilijk omdat geloof in een toekomst vaak onzeker is. Misschien begrijp ik je woorden verkeerd. Mij zegt het in ieder geval veel. Er zal altijd iemand zijn die je opvangt (zelfs jezelf!) Met liefs, Innerchild |
|
| madelief rozenboom: | Donderdag, november 29, 2007 23:09 |
| Zwaar & Mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: julius dreyfsandt z.s. | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 november 2007 | ||
| Thema's: | ||