Gebleven passie
Vloeiende passie komt één bij elkaar.
Ik zoen je langer dan anders,
ik voel je nog even meer.
Ik vergeet voor nu de toekomst,
onze toekomst dat doet zeer.
Ik voel angst in mijn ogen
en zie twijfel in jouw gezicht.
Terwijl jouw lijf heerlijk tegen me rust,
staar ik bewusteloos naar 't ochtendlicht.
De gebleven passie,
ze noemen het liefde,
ik weet daarvoor geen naam.
En ik zal geen benaming kunnen verzinnen,
zolang mijn onzekere liefde voor jou nog bestaat.
Ik zoen je langer dan anders,
ik voel je nog even meer.
Ik vergeet voor nu de toekomst,
onze toekomst dat doet zeer.
Ik voel angst in mijn ogen
en zie twijfel in jouw gezicht.
Terwijl jouw lijf heerlijk tegen me rust,
staar ik bewusteloos naar 't ochtendlicht.
De gebleven passie,
ze noemen het liefde,
ik weet daarvoor geen naam.
En ik zal geen benaming kunnen verzinnen,
zolang mijn onzekere liefde voor jou nog bestaat.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: rosejolie | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 30 november 2007 | ||
| Thema's: | ||