De steen van het verleden
Verliezen ongewild
m'n liefde bruut verkild
m'n heden wordt verleden
't is zomaar weggegleden
Opeens ben je alleen
Je houden van een steen
Heel hard heel koud
Ik kan en wil niet terug
M'n houden van een steen
Er glinst'ren mooie tijden in
Roepen mn heimwee op
Ik draag het met me mee
Ik kan en wil niet terug
M'n houden van een steen
De spikkels van de moeiten
nam ik altijd voor lief
Ik draag ze met me mee
Ik kan en wil niet terug
m'n houden van een steen
Wie ben ik dan geworden
Zo zonder jou opeens
De drager van die steen
die ik maar steeds mee slepen moet
overal en heel alleen
Ik wil een plaatsje zoeken
een plaatsje voor die steen
met al zijn mooie glinsters
waar moet ik ermee heen
Ik wil een plaatsje zoeken
een plaatsje voor die steen
met al zijn donkere spikkels
waar moet ik ermee heen
De steen de spikkels
die draag ik met mee mee
de glinsters wilde ik niet zien
geen houden van alleen alleen
De steen de glinsters
die ben ik weer gaan voelen
er is nog steeds een houden van
maar dan alleen alleen
zo ontdekte ik
dat in die zware steen
nog zoveel zoveel warmte zit
warmte van mij alleen
De warmte van herinnering
die zal ik moeten dragen
maar
liever niet alleen