opa komt toch terug
bang kruip ik onder de dekens
als ik je niet heb gezien
als ik je niet heb gevoeld
bang kruip ik dan weg
verloren lig ik te piekeren
hoe het had moeten zijn
hoe ik het had moeten doen
bang kruip ik weg
ik voel me eenzaam
ik zag je niet
hoorde je niet
ik voelde je niet
opa kom weer langs
ik heb je nodig
want ik voel me raar
ik voel me op
opa kom toch terug
als ik je niet heb gezien
als ik je niet heb gevoeld
bang kruip ik dan weg
verloren lig ik te piekeren
hoe het had moeten zijn
hoe ik het had moeten doen
bang kruip ik weg
ik voel me eenzaam
ik zag je niet
hoorde je niet
ik voelde je niet
opa kom weer langs
ik heb je nodig
want ik voel me raar
ik voel me op
opa kom toch terug
Reacties op dit gedicht
| muirp: | Vrijdag, december 14, 2007 15:02 |
| word er ook stil van... grtjs |
|
| xCatharina: | Maandag, december 03, 2007 16:03 |
| Niet bang wegkruipen. Je opa is en zal altijd bij je zijn. Ook als je hem niet meer ziet. Liefs, Cath. Je staat heus niet alleen. |
|
| ILse Bruintjes: | Zondag, december 02, 2007 12:07 |
| mooi gedicht maar heel erg voor je om je opa te verliezen sterkte Ilse |
|
| Nummer 127: | Zaterdag, december 01, 2007 11:24 |
| wat een eng gedicht ik word er helemaal stil van Nummer 127 |
|
