Ooit ...
Ooit was hij gewoon een vriend,
waar ik alles mee kon delen.
Toen werd hij meer dan gewoon een vriend,
waar ik nog meer mee kon delen.
Daarna werd hij weer gewoon een vriend,
waar ik steeds minder mee kon delen.
En ooit wordt hij mijn dood,
en dan, dan valt er niets meer te delen
waar ik alles mee kon delen.
Toen werd hij meer dan gewoon een vriend,
waar ik nog meer mee kon delen.
Daarna werd hij weer gewoon een vriend,
waar ik steeds minder mee kon delen.
En ooit wordt hij mijn dood,
en dan, dan valt er niets meer te delen
Reacties op dit gedicht
| Elenore De Groote: | Vrijdag, oktober 03, 2008 23:27 |
| Ja, dus in het leven alles geven. Aan iemand die niet alles van je afneemt, of laat het niet van je afnemen, en herpak je kansen, herzie je visie en behoudt je energie voor mensen die het nodig hebben en die het apprecieren. | |
| ~ ChaOS ~: | Dinsdag, januari 08, 2008 21:58 |
| Ja, het kan inderdaad zo lopen ja.. goed neergezet ;) | |
| *Britteke*: | Vrijdag, november 30, 2007 22:54 |
| ken je gevoel.. ik heb op dit moment juist hetzelfde.. mooj verwoord ! ..xXx.. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: someone really special | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 30 november 2007 | ||
| Thema's: | ||