Werkelijkheid…

Ik pak de telefoon en draai jouw nummer,
Ik hoor hem overgaan maar ik gooi de hoorn neer.
Weet niet wat ik je moet zeggen,
Weet niet waar ik moet beginnen.
Na al die tijd niets van je gehoord te hebben,
Ben ik bang je stem te horen.

s’ Nachts in mijn dromen pak ik de hoorn op,
Ik hoor je stem en je vraagt hoe het met me gaat.
Net als vanouds praten we over de meest onbenullige dingen,
En ik wil dat dit gesprek nooit meer eindigt.
Badend in het zweet wordt ik wakker,
Een traan biggelt over mijn wang.

Een droom kan zoveel betekenen,
Het voelt zo echt.
Maar als je wakker wordt is de klap groter,
Je dacht dat je wens was uitgekomen.
Maar het was een droom,
Die waarschijnlijk altijd een droom zal blijven.

Toch wil ik je spreken,
Ik heb antwoorden nodig.
Ik pak de hoorn op,
Hij gaat over.
Maar je neemt niet op,
Je gunt het mij niet om met mijn leven verder te gaan.