Op een dag...
Stilte,
met een hart vol pijn en een geest vol lijden.
Met het donkere voor je en het licht achter je.
Je kent geen uitweg meer,
je roept om hulp,
maar niemand kan je horen.
Niemand kan zeggen waar heen te gaan.
Daar sta je dan...
Geen ziel die je kan helpen...
Alleen verdriet, pijn, lijden en het donkere is er voor je...
Je hoopt op een teken van leven,
van een liefdevolle ziel.
Hopend op een teken van leven,
van die speciale iemand.
Maar nee... je staat daar nog altijd in het donkere
en je zal zelf je weg moeten zoeken.
Een weg naar liefde en naar volwassenheid.
De weg zal kronkelig zijn en zonder einde.
Maar op een dag sta je er dan,
met het licht voor je en het donkere achter je.
met een hart vol pijn en een geest vol lijden.
Met het donkere voor je en het licht achter je.
Je kent geen uitweg meer,
je roept om hulp,
maar niemand kan je horen.
Niemand kan zeggen waar heen te gaan.
Daar sta je dan...
Geen ziel die je kan helpen...
Alleen verdriet, pijn, lijden en het donkere is er voor je...
Je hoopt op een teken van leven,
van een liefdevolle ziel.
Hopend op een teken van leven,
van die speciale iemand.
Maar nee... je staat daar nog altijd in het donkere
en je zal zelf je weg moeten zoeken.
Een weg naar liefde en naar volwassenheid.
De weg zal kronkelig zijn en zonder einde.
Maar op een dag sta je er dan,
met het licht voor je en het donkere achter je.
Reacties op dit gedicht
| kirstee: | Woensdag, mei 03, 2006 22:51 |
| Dat klopt.. uiteindelijk komt het wel goed met iedereen. (hoop ik : ) ) x |
|
| ~Snoepje~: | Maandag, augustus 05, 2002 12:53 |
| heel mooi en ook heel erg aangrijpend!!! Doeizz ~Snoepje~ |
|
| Hans Winter: | Zondag, maart 03, 2002 13:55 |
| Halverwege kom je vele mensen tegen, die allen hetzelfde wensen, soms niet langs gaan, maar van trouw wat samen lopen met jou. Lief groetje, Hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kelly | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||