Tweestrijd
Schuilend achter tranen
Verhuld in verdriet
Weg in het duister
Zodat niemand het ziet
Alleen in de wereld
Gevoel van verdriet
Ik krimp inéén
Niemand die me ziet
Een tweestrijd in mij
Ik wil dit niet
Anderen zo blij
Niemand die mij ziet
Niemand voor geborgenheid
Een arm heen om mij
Helaas deze strijd
Kom ik niet vrij
Verhuld in verdriet
Weg in het duister
Zodat niemand het ziet
Alleen in de wereld
Gevoel van verdriet
Ik krimp inéén
Niemand die me ziet
Een tweestrijd in mij
Ik wil dit niet
Anderen zo blij
Niemand die mij ziet
Niemand voor geborgenheid
Een arm heen om mij
Helaas deze strijd
Kom ik niet vrij
Reacties op dit gedicht
| Roo$je: | Zaterdag, december 01, 2007 18:07 |
| Het leven is zeker een tweestrijd, aan de ene kant spreekt je gevoel en aan de andere kant je verstand. Het is zo moeilijk soms. Ik weet wat je bedoelt met jouw woorden, ze raken meid! Mag ik mijn arm over je schouder leggen, om je wat warmte te schenken, die je zo verdient! With lots of Love, Kus |
|
| sunset: | Zaterdag, december 01, 2007 14:33 |
| Ook verdriet moet je leren delen. En niet door te wachten tot een ander op je toekomt maar door zelf op een ander toe te gaan. Wedden dat er velen voor openstaan. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marileen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 01 december 2007 | ||
| Thema's: | ||