Zoveel woorden, toch zwijgen.
J.
Mijn gedachten drijft..
op een licht blaadje..
in de o zo woeste zee..
en elke keer weer..
slaan mijn gedachtes om..
mijn handen trillen..
en schrijven keer op keer..
je naam op het blaadje..
maar door het verdriet..
vergaan de letters op het papier..
en het gebeurd me elke keer..
mijn woorden zijn zinloos..
en blijven hangen in mijn mond..
ik wil je ze vertellen..
maar het heeft geen zin..
geen zin meer.
De zee overspoelt me..
zijn zout laat me walgen van mezelf..
en hoe groter de zee wordt..
hoe kleiner en kleiner ik mezelf maak..
mijn stem wordt een klein piepstemmetje..
en terwijl ik de longen uit mijn lijf schreeuw..
hoor je mij niet..
en verdwijn je als een lichte weerspiegeling..
in het midden van de grauwe maan.
Reacties op dit gedicht
| *broken star*: | Donderdag, december 13, 2007 17:32 |
| bere mooi geschreven ! sry dat het zo lang heeft geduurt dat je nog iets van me gehoord hebt . ojoj al veel te lang, maar een beetje druk gehad en niet echt reacties kunnen geven. er is ook zo veel gebeurt ! hoe gaat het nog met je ... eb je geen msn ? sry Xhvj |
|
| Br0kEn: | Donderdag, december 13, 2007 11:55 |
| prachtig geschreven wens je veel sterkte he meisje |
|
| Roselynn: | Zondag, december 02, 2007 19:30 |
| cassian!je pijn is voelbaar! sterkte! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Animola_* | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 02 december 2007 | ||
| Thema's: | ||