vecht niet steeds tegen je verdriet
het lukte me, wel tien minuten
toegeven aan, het lukt me niet
huil maar, laat je tranen gaan
ja, daag, ga hier niet zitten janken
snuit mijn neus, veeg links en rechts
hoor liever vrolijkere klanken
huil maar, laat je tranen gaan
nee, dat heb ik nooit geleerd
ik moest lachen, vrolijk zijn
verdrietig zijn, dat was verkeerd
huil maar, laat je tranen gaan
laat je troosten, wees een kwetsbaar
oude wonden moeten helen
en dan pas huil ik echt om haar
Chatterley: | Donderdag, december 27, 2007 11:37 |
Na het overlijden van mijn vader merk ik ook hoe belangrijk het is om je tranen af en toe de vrije loop te laten ipv aldoor maar weg te slikken en door te gaan.Het lucht op en dan kun je weer even verder, het verdriet wordt niet minder maar je kunt er beter mee dealen. Heel veel sterkte, Liefs, Chatterley |
|
Roo$je: | Vrijdag, december 07, 2007 13:34 |
Je hartje die breekt na lange tijd van sterk houden voor ieder mens, maar wees nu jezelf maar eens, denk aan jezelf, en laat die tranen maar komen zonder denken... With lots of Love, Kus |
|
Cora (ZIJ): | Donderdag, december 06, 2007 21:04 |
En nu nodig ik je uit voor een bakkie koffie, neem 2 tassen tissues mee, 1 voor 1001 tranen, 1 voor 1001 lachen! En verder, jezelf! Pak je agenda eens?? |
|
lommert: | Donderdag, december 06, 2007 21:00 |
hoe mooi is je innerlijk toch lieve Mums...heel veel liefs van mij kus willem |
|
rovago: | Dinsdag, december 04, 2007 11:38 |
Tranen raken nooit op. Liefs. Roger |
|
Hilly N: | Dinsdag, december 04, 2007 09:47 |
Lieve Mums, je hoeft me niet te bedanken voor de kaart meid. Ik maak en stuur ze graag. Komt vast nog weleens een, als je het leuk vind... Pas goed opjezelf, belooft? Liefs, Hilly |
|
Mamsiemomo: | Maandag, december 03, 2007 21:44 |
Ik weet hoe moelijk het is, na zoveel jaren ''stoer en sterk'' te zijn, nu je tranen te mogen/moeten laten gaan. Laat het ''kleine mumsie'' er maar uit af en toe. Hierdoor bereik je uiteindelijk kracht door kwetsbaarheid. Pijn voelt pijnlijker, maar geluk voelt gelukkiger. Sterkte en dikke kus, Je dinnetje |
|
beauty(inside)*: | Maandag, december 03, 2007 21:22 |
Gevoelens tonen is belangrijk, dus ook even lekker uithuilen. Op kroppen is niets. Niet huilen heb ik nooit gekund. liefs, maxime |
|
Marousia: | Maandag, december 03, 2007 21:14 |
Elk mens mag huilen, hoe herkenbaar geschreven, was hetzelfde type eens. Nu ben en durf ik ook kwetsbaar te zijn. Liefs van Marousia | |
Hilly N: | Maandag, december 03, 2007 20:19 |
Je hoeft niet altijd flink te zijn lieve Mums. Huilen mag, niet opkroppen. Dikke kus. Hilly |
|
errel: | Maandag, december 03, 2007 19:47 |
rivier van tranen laat ik zacht stromen langs stilweeïge oevers naar wijde zeeën liefs |
|
MG Yellow: | Maandag, december 03, 2007 19:40 |
pracht van een gedicht, M. |
|
Quicksilver: | Maandag, december 03, 2007 19:24 |
lieve mums, schat die je bent, dit grijpt mij weer naar de keel! Huil maar laat je tranen gaan.. hou je emoties nooit tegen .. Laat je troosten lieverd, ik sla mijn armen even om je heen in warmte en sterkte... Ik huil met je mee lieverd... dikke knuffels en dikke kus van mij, Dicky |
|
fortuna: | Maandag, december 03, 2007 17:56 |
verwerkingstranen zijn geen bittere tranen. Mooi ontroerend... Liefs en een warme knuffel |
|
arie: | Maandag, december 03, 2007 17:07 |
Tranen zijn gekoppeld aan verwerking Tranen komen vanuit jouw ziel Je kunt niet verwerken zonder ze Je kunt niet loslaten zonder ze Laat ze dus maar komen en deel ze Het doet je goed en het is goed voor nu en later veel liefs, arie |
|
Ria -rimpeling-: | Maandag, december 03, 2007 15:44 |
Prachtig beschreven,als je niet kunt huilen dat is pas erg,dan prop je alle emoties op waardoor verwerken nog moeilijker word! liefs Ria |
|
myrkvi : | Maandag, december 03, 2007 15:14 |
Een indringend gedicht aan de andere kant ben ik blij dat je huilen kunt. ik ken genoeg mensen die niet meer kunnen huilen en/of voelen al is het nog zo pijnlijk tranen geven ruimte....Laat je tranen er zijn. Een dikke knuffel krijg je van mij myrkvi |
|
Roland Hainje: | Maandag, december 03, 2007 14:24 |
ben het eens met elze, maar geniet van de herinnering! * de herhaling werkt, in jouw gedicht, als een traan! mooi gevoelig, geschreven... XX Ro;) |
|
elze: | Maandag, december 03, 2007 14:15 |
wanneer je huilt ben je niet kwetsbaar, je bent een mens vol emotie,,,,en dat is niet erg,,laat het er maar zijn laifs elze |
|
erje: | Maandag, december 03, 2007 14:01 |
huilen mag hoor en op tijd weer vrolijk het leven is afwisselend maar je weet waarom je huilt en daar is niets mis mee, opkroppen mag je in geen geval doen, hier even een knuffel van mij, liefs Ronny |
|
Annemieke van der Ven: | Maandag, december 03, 2007 13:32 |
Huil maar.... soms te moeilijk liefs en warme knuf Annemieke |
|
ninodepino: | Maandag, december 03, 2007 13:15 |
aangrijpend... heen en weer geslingerd worden tot "aloude" tranen eruit gewrongen zijn. Dikke kus van nino. |
|
Adelaar: | Maandag, december 03, 2007 12:55 |
Ach lieverd, ik huil met je mee.... Ik leer nu pas hoe belangrijk dat is..... Lieve warme knuffel |
|
Fairouz: | Maandag, december 03, 2007 12:28 |
Wat een ontzettend verdrietig gedicht. Haast voelbaar....liefs Fairouz | |
Auteur: mums | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 03 december 2007 | ||
Thema's: |