Even alleen willen zijn
Even alleen zijn
Geen mensen
gewoon de aanwezigheid van niets
Wind door je haren
en genieten van de rust
Gewoon naar buiten
Lopen
In storm en met de zon
over het rechte pad
dat lijdt naar jou
weg uit deze kamer
waar de muren om me heen staan
waar je je opgesloten voelt
het altijd warm is
en je opgekropte gevoelends
her en der verborgen zitten
Gewoon even weg
alleen
Geen mensen
gewoon de aanwezigheid van niets
Wind door je haren
en genieten van de rust
Gewoon naar buiten
Lopen
In storm en met de zon
over het rechte pad
dat lijdt naar jou
weg uit deze kamer
waar de muren om me heen staan
waar je je opgesloten voelt
het altijd warm is
en je opgekropte gevoelends
her en der verborgen zitten
Gewoon even weg
alleen
Reacties op dit gedicht
| mobar: | Zaterdag, december 08, 2007 02:55 |
| Heel mooi geschreven, groetjes, |
|
| Code-Y: | Dinsdag, december 04, 2007 21:48 |
| Je bent vrij om te gaan :) Liefs, DJ-Code Y |
|
| alone in the dark: | Dinsdag, december 04, 2007 18:51 |
| mooi, ik denk dat iedereen wel eens even alleen wil zijn;) heerlijk, de frisse buitenlucht! | |
| just_me: | Dinsdag, december 04, 2007 17:29 |
| mooi! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Quirintje | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 03 december 2007 | ||
| Thema's: | ||