Lief zilveren bruidspaar,
Ik die anders zoveel weet te vertellen ,
Was niet in staat een gedicht te maken;
Dan gaat men nadenken van tutte en van nelle,
Heb toch getracht er iets van te maken
Dan gaat men nadenkenen verzinnen,
Over vroeger in den beginne,
Wat waren ze nog groen van binnen,
Hebben veel geleerd van deze en van ginne,
Ze begonnen met zun tweeën,
Maar al vlug kwamen de weeën,
Toen waren ze niet meer met zun tweeën,
Ze zijn nou met vieren na al die weeën.
Maar al naar gelang de jaren verstreken,
Zijn ze nog steeds niet op elkaar uitgekeken,
Hij verliest wel zijn heren maar niet zijn streken,
Dat was voor ons al vlug bekeken
grijze haren hebben ze gekregen,
verven helpt daar wel tegen,
maar met wat kleur en zegen,
vieren we feest daar zijn wij niet tegen.
Veel gesauwel niets gelogen,
Heb ik mij over een gedicht gebogen,
Wij met zijn allen hierheen getogen,
Want 25 jaar zijn omgevlogen..
Ik hoop dat er nog wensen zijn,
Niet over bier of wijn ,
Waar wij in jullie bijzijn.
Nog lang getuigen van mogen zijn.
jan